دیگر وقتش بود؛ همه انتظار در انتظار نگذاشتنت را می كشیدیم. روزهای سختی را گذرانده بودیم و شب های بسیاری خواب، دعوت چشمانمان را نمیپذیرفت.
دلگیر بودیم از بدشانسی خودمان و خوش شانسی دیگران... مگر یكی میتواند چقدر شانس بیاورد. هرچیز دورانی دارد و این آغاز رنسانس سرخ ماست.
خدا كه با ما باشد، ناخدا كه مصطفی باشد و سكان در دست جادوگر، اتفاقی جز این نخواهد افتاد. این هت تریك طلایی غریب آشنایمان پاسخ مختصری بود به حرفهایی كه شایسته میلیونها قلب سرخ نیست.
هیچ كجای دنیا، با دل شكستن پله های صعود را طی نمیكنند؛ اما همه جای دنیا با به دست آوردن دل است كه یك شبه راه هزار ساله را طی میكنند. افتخار میكنم كه به تیم محبوبم، به همیشه برنده بودنش، به اهالی مهربانش كه اگر گاهی گل نمیزنند، دل هم نمیشكنند.

نظرات شما عزیزان:

نام :

آدرس ایمیل:

وب سایت/بلاگ :

متن پیام:

نظر خصوصی

 کد را وارد نمایید:

 

 

 

عکس شما

آپلود عکس دلخواه: